”Maar het zijn wel je ouders..”
Waarom deze ene zin, je in je huidige leven houdt waar je nu bent.
Eert uw vader & uw moeder
Als kind bleef je eerder trouw aan wat je ouders je oplegden, dan dat je trouw bleef aan jezelf.
Waarbij het leven je nu vaker laat geloven dan je lief is, dat je je verleden het beste kunt vergeten. En dat het geen zin heeft om je kindertijd te onthullen.
Eer door te onthullen
Iemand eren is iemand erkennen voor wie hij of zij werkelijk is.
Dat is onder ogen kunnen komen wat jou is gegeven én wat is gelaten.
Je hebt te onthullen wat in jouw onderbewuste opgeslagen ligt. Je krijgt daardoor de mogelijkheid je te bevrijden van de last uit je verleden.
De waarheid maakt je vrij, maar eerst maakt ze je ellendig
Je leeft waarschijnlijk in een ‘vergeetcultuur’, die jouw oproept het verleden achter je te laten.
Tijdens contextuele opstellingen én het ge-wild maatwerk traject, nodig ik je uit, dieper én dieper in jouw verleden te duiken.
Waarbij je gaat onthullen in plaats van afdekken.
Onthullen vs afdekken
Veel vormen van therapie dekken de werkelijke oorzaak af van de (emotionele) problemen.
Dit gebeurt door te ontkennen wat jou is aangedaan. Of wat jij tekort gekomen bent in jouw kindertijd.
Veel therapeuten ervaren – vaak onbewust – dat ze ouders moeten vrijwaren. Hierdoor identificeren zij zich met de verzwijgende, opvoedende ouder, in plaats van zich bewust te identificeren met het kind in jou. (En het kind in jouw ouders).
De muur van zwijgen blijft overeind
De mythe van de gelukkige kindertijd blijft hiermee in stand.
Je blokkeert je gevoelens.
En je verdringt daarmee je werkelijkheid.
Wanneer jij het anders wilt, alleen zoekende bent naar de hoe én de invulling ervan. Nodig ik je geheel vrijblijvend uit voor een oriënterend gesprek. Hierin onderzoek ik samen met jou wat passend kan zijn. Klik hier en maak een afspraak.
Ik ontmoet je graag.
Liefs,
Nance
